Chatka adwentowa

Prace budowlane uważam za zakończone! Dom jest już gotowy do zamieszkania przez drobne łakocie. No, ale już chyba nie w tym roku... Muszę przyznać się bez bicia, że za późno wzięłam się za szycie kalendarza adwentowego. To dlatego, że wpadłam na ten pomysł dopiero jakieś 2 tyg. temu, gdy na Fb zobaczyłam mnóstwo cudnych kalendarzy. W moim domu rodzinnym nigdy nie było tego zwyczaju. A szkoda... Najwyższa pora to zmienić!
Przygotowanie domku adwentowego zajęło mi dużo czasu i było dość pracochłonne, ze względu na drobne elementy, które trzeba było przecież wymierzyć, wyciąć, zaprasować i przyszyć. 
Wszystkie części najpierw sfastrygowałam ręcznie, żeby podejrzeć efekt końcowy i wprowadzić poprawki. Dopiero potem wszytko przyszyłam. 
Zważywszy na to, że moja córeczka ostatnio zasypia baaardzo późno (a ja szyję nocami), termin oddania budynku przesunął się w czasie. Zawsze tak jest z pracami budowlano-remontowymi. ;-)

Kieszonka - dymek nr 7.

A tutaj mamy mini kieszonkę. Nie zmieści się czekoladka, ale karteczka z adwentowym zadaniem jak najbardziej!

Przy niektórych numerkach, zamiast kieszonek, są kolorowe kółeczka-haczyki.
Numerki namalowałam farbami do tkanin.
Góra i dół planszy została usztywniona listewkami.

Kieszonka strojnisia ozdobiona perełkami (naszywałam je ręcznie).

Ostatni 24 numer kryje się za czerwonymi drzwiami domku. A w środku - niespodzianka! :-)

Ewie spodobała się kolorowa, adwentowa chatka. :-) 

Teraz domek jest jedynie świąteczną ozdobą. W następnym roku zostanie wypełniony słodkościami i adwentowymi zadaniami. Może to i dobrze wyszło, że spóźniłam się z uszyciem kalendarza adwentowego. W tym roku nasza Ewa jest jeszcze zbyt mała (ma dopiero 13 miesięcy), żeby zrozumieć sens tego pięknego zwyczaju...

I jak? Podoba się Wam? :-)

Pozdrawiam cieplutko